ചാറെഴും ഞാവല്‍‌പഴതുമ്പിലൂറിയ
ചേലെഴും നീര്‍‌ക്കണം മന്ദമോതി
സൂര്യാ നിനക്കറിയാമോ അറിഞ്ഞു ഞാന്‍
ഞാനൊന്നുമല്ല, ഞാനൊന്നുമല്ല
കാറ്റതുകേട്ടുപറന്നകലേക്കായി
പാടിയവനുമാ ദീര്‍ഘഗാനം
തൊടിയിലെ ചെടികളും പക്ഷിമൃഗാദിയും
കടലും കരയുമതേറ്റുപാടി
ഒഴുകുന്നു ഹര്‍ഷസുഗന്ധമായുണ്മയാ-
യറിവിന്റെയാപാട്ടുപൃഥ്വിതന്നില്‍
നിറയുന്നു നാദലയത്തിന്‍‌‌പ്രപഞ്ചമീ-
യെളിമതന്‍ ഗീതസുധാരസത്താല്‍
വിരിയുന്ന പൂക്കളുമാനന്ദനൃത്തമോ-
ടറിവിന്റെയാപാട്ടുമേറ്റുപാടി
അറിവിന്റെനാഥനുമുന്നിലവര്‍പാടി
ഞാനൊന്നുമല്ല, ഞാനൊന്നുമല്ല
മരമുട്ടിപോലുള്ള മര്‍ത്ത്യനതുകേട്ടു
ഒരുക്ഷണം നിന്നു ചിരിച്ചുപിന്നെ
ഞാനെന്ന ഞാനാണ്‍ ഞാനല്ലതൊന്നുമി-
ല്ലീ(ല്ലാ)വിധം പാടി രസിച്ചു മെല്ലെ
എന്നിലേക്കെല്ലാം ഞാന്‍‌തന്നിഷ്ട്ടംചെയ്യു-
മെന്നുള്ളില്‍ നിനച്ചവനഹന്തയാലെ
പൊള്ളുന്നകൈകളാല്‍ കൊന്നുമുടിച്ചവ-
നങ്ങനെ ലോകം‌പിടിച്ചടക്കി
ഒന്നുമല്ലാത്തവരൊന്നുമുരിയാടാ-
തെല്ലാംത്യജിച്ചുപൊറുത്തുനിന്നു
എല്ലാംനിയന്താവിലര്‍പ്പിച്ചവര്‍പാടി
ഒന്നുമല്ല ഞങ്ങളൊന്നുമല്ല
നമ്മിലൊരുവനാം മര്‍ത്ത്യനിതെങ്ങനെ
കൊള്ളരുതാത്തവനായി മാറി
ത്യാഗം പരമാത്മ ദര്‍ശനം
പാരിതില്‍ പാരമ്യഭക്തിമറ്റൊന്നുമില്ല.
Wednesday, April 22, 2009
Thursday, March 19, 2009
കട്ടുറുമ്പ് (ബാല കവിത)
കട്ടുറുമ്പുഞാന്‍ കട്ടുതിന്നുന്നില്ല
കഷ്ട്ടപ്പെടുന്നുഞാനെന്തുമാത്രം
ഭാരംചുമക്കുന്നു ഊരെല്ലാംചുറ്റുന്നു
കെട്ട്യോളേം‌പിള്ളരേം പോറ്റീടുവാന്‍
കാലത്തെഴുന്നേറ്റുഭാര്യയൊരുക്കുന്ന
പ്രാതല്‍ കഴിച്ചുപുറത്തിറങ്ങും
അന്തിവരേയ്ക്കുംഞാന്‍ നെട്ടോട്ടമോടുന്നു
പിഞ്ചുകുഞ്ഞുങ്ങളേ കേള്‍‌ക്കനിങ്ങള്‍
കാലത്തുകവലയില്‍ ചേലൊത്തകൊട്ടയില്‍
ചാറെഴും‌പലഹാരമേന്തിമെല്ലെ
ആണ്ടിത്തെരുവിലെ പണ്ടാരമമ്മൂമ്മ
ചേലെഴുംചേല ഉടുത്തണയും
കൈയ്യില്‍‌പുരളുന്ന പഞ്ചാരതൂളുകള്‍
താഴെ കുടഞ്ഞിടാറുണ്ടമ്മൂമ്മ
ഞങ്ങളതെടുത്തെന്നുംചുമന്നുകൊ-
ണ്ടെല്ലാവിധത്തിലും കൂട്ടിവയ്ക്കും
ഒരുനാളില്‍‌മാനത്തു കാര്‍മുകില്‍കണ്ടപ്പോള്‍
അരുമകിടാങ്ങള്‍ ഭയന്നുപോയി
ഇനിയിപ്പോള്‍‌മഴവരും പെരുവെള്ളപുഴവരും
കഴിയാനിടമുണ്ട് ; ഭക്ഷണമോ?
ഇനിയൊട്ടുമച്ഛനെ മഴവെള്ളപാച്ചിലില്‍
പുറമേകടക്കാന്‍ വിടുകവയ്യ
പഞ്ഞത്തിന്‍‌കാലങ്ങള്‍ പട്ടിണിപാവങ്ങള്‍
എങ്ങനെഞങ്ങള്‍ വിശപ്പടക്കും?
ഉടനെന്റെപ്രിയപത്നി ജീവിതസാരഥി
അറിവിന്റെ സാഗരം മക്കള്‍ക്കോതി
തെല്ലുംഭയംവേണ്ട; ഉണ്ട് ഞങ്ങള്‍ക്കെല്ലാം
പല്ലുമുറിയെ കഴിച്ചീടുവാന്‍
എല്ലുമുറിയെ എന്‍‌നാധന്‍‌പണിപ്പെട്ടു
തെല്ലുമലശല്‍‌വരില്ലയിപ്പോള്‍
സാരം: എല്ലുമുറിയെ പണിതാല്‍ പല്ലുമുറിയെ തിന്നാം.
കഷ്ട്ടപ്പെടുന്നുഞാനെന്തുമാത്രം
ഭാരംചുമക്കുന്നു ഊരെല്ലാംചുറ്റുന്നു
കെട്ട്യോളേം‌പിള്ളരേം പോറ്റീടുവാന്‍
കാലത്തെഴുന്നേറ്റുഭാര്യയൊരുക്കുന്ന
പ്രാതല്‍ കഴിച്ചുപുറത്തിറങ്ങും
അന്തിവരേയ്ക്കുംഞാന്‍ നെട്ടോട്ടമോടുന്നു
പിഞ്ചുകുഞ്ഞുങ്ങളേ കേള്‍‌ക്കനിങ്ങള്‍
കാലത്തുകവലയില്‍ ചേലൊത്തകൊട്ടയില്‍
ചാറെഴും‌പലഹാരമേന്തിമെല്ലെ
ആണ്ടിത്തെരുവിലെ പണ്ടാരമമ്മൂമ്മ
ചേലെഴുംചേല ഉടുത്തണയും
കൈയ്യില്‍‌പുരളുന്ന പഞ്ചാരതൂളുകള്‍
താഴെ കുടഞ്ഞിടാറുണ്ടമ്മൂമ്മ
ഞങ്ങളതെടുത്തെന്നുംചുമന്നുകൊ-
ണ്ടെല്ലാവിധത്തിലും കൂട്ടിവയ്ക്കും
ഒരുനാളില്‍‌മാനത്തു കാര്‍മുകില്‍കണ്ടപ്പോള്‍
അരുമകിടാങ്ങള്‍ ഭയന്നുപോയി
ഇനിയിപ്പോള്‍‌മഴവരും പെരുവെള്ളപുഴവരും
കഴിയാനിടമുണ്ട് ; ഭക്ഷണമോ?
ഇനിയൊട്ടുമച്ഛനെ മഴവെള്ളപാച്ചിലില്‍
പുറമേകടക്കാന്‍ വിടുകവയ്യ
പഞ്ഞത്തിന്‍‌കാലങ്ങള്‍ പട്ടിണിപാവങ്ങള്‍
എങ്ങനെഞങ്ങള്‍ വിശപ്പടക്കും?
ഉടനെന്റെപ്രിയപത്നി ജീവിതസാരഥി
അറിവിന്റെ സാഗരം മക്കള്‍ക്കോതി
തെല്ലുംഭയംവേണ്ട; ഉണ്ട് ഞങ്ങള്‍ക്കെല്ലാം
പല്ലുമുറിയെ കഴിച്ചീടുവാന്‍
എല്ലുമുറിയെ എന്‍‌നാധന്‍‌പണിപ്പെട്ടു
തെല്ലുമലശല്‍‌വരില്ലയിപ്പോള്‍
സാരം: എല്ലുമുറിയെ പണിതാല്‍ പല്ലുമുറിയെ തിന്നാം.
Subscribe to:
Posts (Atom)
